قصه عشق

بيا...

چشمـــــــهای من و تو

بیش تر از لـــــبهایمان با یکدیگر سخن می گویند

می دانم

دلمان برای این روزها بسیار تــــــنگ خواهد شد...

بیا خط بکش بر سکوت دل

بیا بغض این ابر را پاره کن

بیا يک سفر پا به پایم بیا

سکوت دلم را بیا چاره کن

بیاخسته ام از شب و گریه ها

از این قصه تلخ و بی انتها

بیا خط بکش بر سکوت دلم

هنوز فرصتی هست بیا

رها کن سکوتی رو که بین ماست

بیا لحظه لحظه منو تازه کن

که من زنده می شوم به لبخنده تو

بیا عشقتو با دلم اندازه کن

بیا عاشقم باش و باورم کن

که با تو کس غصه ها مو ندید

هنوز اول راه خوشبخته

بیا اخر این ترانه رسید

بیا...

+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و هشتم بهمن ۱۳۸۹ ساعت 13:47 توسط نفس |

دوباره سیب بچین حوا.....من خسته ام......بگذار از اینجا هم بیرونمان کنند..

خدايا، اگر اراده كني كه ما را بيامرزي.

اين آمرزش نتيجه‌ي فضل توست، و اگر خواستِ تو

كيفر دادنِ ما باشد، اين كيفر هم از عدالت توست.

بر ما منّت گذار و در كار بخشش خود سخت مگير.

از گناهمان درگذر و ما را از عذاب خود رهايي ده

كه ما را طاقت عدل تو نيست، و بي‌بخشايش تو

هيچ يك از ما را اميدِ نجات نباشد.

(دعای دهم صحیفه ی سجادیه)

+ نوشته شده در شنبه بیست و سوم بهمن ۱۳۸۹ ساعت 1:43 توسط نفس

گناه او نیست..این رسم عشق است ...تا نسوزاند پخته ات نمی کند ...

من در ترجمه ی سکوت تو مانده ام

گاهی احساس می کنم

که می آیی

و می خوانی مرا ...

تمام جان گوش می شوم

تا بشنوم زمزمه ی کلامت را.....

اگر می بینی و می خوانی

بلندتر نجوا کن بودنت را

که در این انتظار

همهمه ها بلای جان من شده اند...

آه که می کشم قلب شیشه ایم بخار می گیرد

و تو ........

با نگاهت روی آن حکاکی میکنی

دوستت ندارم ......

و من سر ریز میشوم باز

از اینهمه بی مهری تو؟

نقاش نيستم..

اما...

تمام لحظه هاي بي تو بودن را

درد ميكشم....

+ نوشته شده در دوشنبه چهارم بهمن ۱۳۸۹ ساعت 1:13 توسط نفس |

بگذار تا دل من بي انتها تکرار کند
که تنها تو را مي خواهد...
فقط تو را...

.....................................
تا روزي مينويسم كه
سكوت واژه هايم
با خنده هاي تو
شكسته شود...
....................................

سلام به وبلاگم خوش اومدین
امیدوارم خوشتون بیاد
نظر یادتون نره..

...............................

قصه نامکرر عشق را
با هر زبانی که بیان کنند شنیدنیست..
چون قصه عشق بیان شور و
احساس قلب آدمی است
که از دل بیرون می آید
و از زبان جاری میشود
و باز هم جایگاه آن دل است...

...............................

خدایا بفهمان که بی تو چه می شوم.
اما نشانم نده!
خدایا،هم بفهمان و هم نشانم بده
که با تو چه خواهم شد !

...............................
گرچه سكوت بلندترين فرياد عالم است
ولي گوشم ديگر طاقت فريادهاي تو را ندارد
كمي با من حرف بزن
_________________________

گفتم:خدایا از همه دلگیرم

گفت :حتی از من؟

گفتم خدایا دلم را ربودند

گفت:پیش از من؟

گفتم خدایا چقدر دوری

گفت:تو یا من؟

گفتم :خدایا تنهاترینم

گفت:پس من؟

گفتم:خدایا کمک خواستم

گفت:از غیر از من؟

گفتم:خدایا دوستت دارم

گفت:بیشتر از من؟

گفتم:خدایا اینقدر نگو من

گفت:من تو هستم و تو من...

-----------------------------------------------
امروز طعم عشقی جدید
بر گستره ی قلبم سفره انداخت .
امروز غمی
افزود بر تمام غم هایم و من
در اوج بلند ترین قله های دوست داشتن
خیره بر افق تنهایی خویش.
اندوه خود را قطره قطره از چشمانم افشاندم.
و من یافتم دوست داشتن تمام نشدنی است
و من امروز آموختم
چقدر میتوان زیبا دوست داشت
و من باز هم قلبم را به اسارت دلتنگی فروختم
____________________________

رفتی و ندیدی که چه محشر کردم

با اشک تمام کوچه را تر کردم

دیشب که سکوت خانه دق مرگم کرد

وابستگی ام را به تو باور کردم
________________________

زمان ! به من آموخت که : دست دادن معنی رفاقت نیست ... بوسیدن قول ماندن نیست ... و عشق ورزیدن ضمانت تنها نشدن نیست ...

..........................................

عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی دوستت خواهم داشت بی آنکه بگویم درد دل خواهم گفت بی هیچ گمانی گوش خواهم داد بی هیچ سخنی در آغوشت خواهم گریست بی آنکه حس کنی در تو ذوب خواهم شد بی هیچ حراراتی اینگونه شاید احساسم نمیرد

................................

سنگینیه باری که خدا بر دوش ما میگذارد

آنقدر نیست که کمرمان را خرد کند!!

بلکه: به اندازه ای است که ما را

برای دعــــا به زانو در بیاورد....

..........................................

" آنان كه عشق خود را آشكار نكنند،معشوق نخواهند بود. " (شكسپير)

..........................................

به خاطر روی زیبای تو بود

که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند

به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود

که دست هیچ کس را در هم نفشردم

به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود

که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم

به خاطر دل پاک تو بود

که پاکی باران را درک نکردم

به خاطر عشق بی ریای تو بود

که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم

به خاطر صدای دلنشین تو بود

که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست

و به خاطر خود تو بود

فقط به خاطر تو
.......................................

گاه یک لبخند انقدر عمیق میشود که گریه می کنیم
گاه یک نغمه انقدر دست نیافتنی میشود که با ان زندگی می کنیم
گاه یک نگاه انچنان سنگین میشود چشمانمان رهایش نمی کند
گاه یک عشق انقدر ماندگار می شود که فراموشش نمی کنیم
....................................

می دانم

نه تک درختی می توانم بود
در خشکی کویر
و نه
پرنده ی تنهایی
در تنگی قفسی
و نه ترانه ی کوچکی
در خالی فضایی
من درختی هستم
که به عشق جنگلی روییده ام
پرنده ای هستم
که به شوق پرواز آمده ام
ترانه ای هستم
که به شور شنیدن زاده ام
در این برهوت
در سرزمینی که
با داغ هزار شعله ی زخم
مرا می سوزانند
به سرودی دل خوش می کنم
که گوشهای غریب تو را بنوازد
................................

چشم چشم 2ابرو

نگاه من به هرسو

پس چرا نيستي پيشم

نگاه خيس تو کوووووو

گوش گوش2تا گوش

2دست باز يه اغوش

بيا بگير قلبمووووووو

يادم تو را فراموش

چوب چوب يه گردن

جايي نري تو بي من

دق ميکنم ميميرم

اگه دور بشي از من

پا پا 2تا پاااااااااااااااا

ياد تو مونده اينجاااا

يادت مياد ميگفتي

نميري بي من هيجا

من من يه اغوش

همون مجنون ساقدوش

تو تو يه عاشق

همون مجنون صادق..

---------------------------

سکوت ميکنم
نه به احترام آنان که از فريادم خسته شدند!
نه براي آناني که به دنبال سکوتم هستند!
نه براي دل او که ميخواهد با سکوتم،مرا بشکند!
و نه براي بودني تکراري
سکوت ميکنم،
چون صداي تو را در سکوت مي شنوم
تو که تمام دنياي پر از فريادم را به يکباره خاموش کردي،
و
به من سکوت را هديه دادي...

نوشته‌های پیشین

آرشیو موضوعی

پیوندها